กราบหัวใจ 2 แม่พิมพ์ของชาติวัยเกษียณ ขออุทิศตน สอนหนังสือให้ นร.ต่อ โดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว

สิ้นปีงบประมาณ 2561 ที่ผ่านมาเป็นช่วงเกษียณอายุราชการ เมื่อขึ้นปีงบประมาณใหม่ ข้าราชการหลังเกษียณหลายท่านก็ยังเป็นห่วงงานไม่ยอมทิ้งภาระหน้าที่ รวมถึงอาชีพครูที่ต้องสั่งสอนเด็กๆให้เติบโตเป็นกำลังสำคัญของชาติ และด้วยความรักความผูกพันที่มีต่อลูกศิษย์ ทำให้คุณครูไม่น้อยที่ยังทำหน้าที่สอนหนังสือต่อโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย โดยเฉพาะที่โรงเรียนอนุบาลสมุทรสงครามซึ่งมีนักเรียนกว่า 13,000 คน มีคุณครูหลายท่านที่เกษียณอายุราชการไปแล้วยังมาสอนหนังสือให้กับเด็กนักเรียน และยังเป็นครูประจำชั้นทำหน้าที่เหมือนครูในราชการทั่วไป เช่น คุณครูนิดา ชื่นจิต ครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 3/4 ซึ่งสอนวิชาคณิตศาสตร์ เกษียณมาตั้งแต่ปีงบประมาณ 2557 แต่ก็ยังคงมาสอนตามปกติเป็นปีที่ 6 ในปีงบประมาณ 2562     

สมุทรสงครามแม่พิมพ์ของชาติใจเกินร้อยเกษียณแล้วยังสอนหนังสือนักเรียนฟรีเข้าปีที่6เจ้าตัวเผยเป็นห่วงเด็กๆ

คุณครูนิดา   กล่าวว่า เกษียณอายุราชการเมื่อปี 2557 แต่ยังมีความรู้สึกผูกพันกับเด็กๆซึ่งเหมือนกับเป็นลูกหลานของตัวเอง อีกทั้งยังผูกพันกับโรงเรียนซึ่งเปรียบเหมือนบ้านหลังที่ 2  จึงอุทิศตนให้กับโรงเรียน 

เมื่อทราบว่าโรงเรียนขาดแคลนครูเนื่องจากเป็นโรงเรียนประถมศึกษาขนาดใหญ่มีนักเรียนกว่า 1,300 คน จึงอาสามาช่วยสอนนักเรียนฟรีโดยไม่คิดค่าตอบแทนใด ๆ จากโรงเรียน มีเพียงเงินบำนาญข้าราชการยังชีพ 

เพื่อตอบแทนบุญคุณของแผ่นดิน นอกจากนี้ยังทำให้สุขภาพจิตดี ไม่เป็นโรคซึมเศร้าอีกด้วย ซึ่งตนจะสอนต่อไปจนกว่าโรงเรียนจะมีคุณครูเพียงพอ อย่างไรก็ตามตนของฝากคุณครูรุ่นน้องขอให้มีจิตใจรักเด็กๆ ตั้งใจสอน เหมือนกับที่ตนดูแลมาตลอด 5 ปีที่ผ่านมา และกำลังจะก้าวขึ้นปีที่ 6 นี้

สมุทรสงครามแม่พิมพ์ของชาติใจเกินร้อยเกษียณแล้วยังสอนหนังสือนักเรียนฟรีเข้าปีที่6เจ้าตัวเผยเป็นห่วงเด็กๆ

ส่วนคุณครูอีกท่านซึ่งสอนนักเรียนฟรีมาตั้งแต่ปี 2558 คือคุณครูสุรีย์ โรจน์ประดิษฐ์ ครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 3/5 ห้อง MEP ซึ่งสอนวิชาภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เกษียณมาตั้งแต่ปีงบประมาณ 2558 แต่ก็ยังคงมาสอนตามปกติเป็นปีที่ 5 ในปีงบประมาณ 2562     

คุณครูสุรีย์ กล่าวว่า เกษียณอายุราชการเมื่อปี 2558 แต่ยังยังมาทำหน้าที่สอนตามปกติโดยไม่ได้รับค่าตอบแทนจากโรงเรียนแต่อย่างใด แม้ว่าทางโรงเรียนจะจ่ายเป็นเงินเดือนให้ตนก็ไม่ขอรับ เพราะเป็นห่วงเด็กนักเรียน อยากให้ความรู้เด็ก และยังผูกพันกับโรงเรียนอยากจะคืนกำไรให้กับองค์กรที่เรารัก  ตนเกษียณออกไปก็ยังเสียดายความรู้และเรี่ยวแรงของตนที่ยังสามารถสั่งสอนถ่ายทอดความรู้ด้านภาษาไทยและภาษาอังกฤษให้กับเด็กๆ  หากมีโอกาสก็จะให้ความรู้นักเรียนไปเรื่อยๆจนกว่าจนไม่มีเรี่ยวแรง   ซึ่งตนหวังว่าจะเป็นแนวทางของครูรุ่นใหม่ อย่างไรก็ตามตนขอฝากครูรุ่นน้องดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด หากสอนภาษาอังกฤษก็ขอให้พูดภาษาอังกฤษกับนักเรียนเป็นประจำทุกวัน  เพื่อให้เด็กมีความเชื่อมั่นเรียนรู้ภาษาอังกฤษ จะทำให้เด็กๆกล้าพูดภาษาอังกฤษ แต่ก็อย่างลืมต้องควบคู่ไปกับภาษาไทยให้แตกฉาน.

นพพร บุญทนาวงศ์ ผู้สื่อข่าวภูมิภาค สำนักข่าวทีนิวส์ จ.สมุทรสงคราม